In de schijnwerpers:

Mia Meester

Mia Meester neemt na ruim vijfentwintig jaar afscheid van onze bibliotheek. Zij was een vertrouwde stem aan de telefoon voor het bestellen van tekstboekjes en repertoireadvies. Om gezondheidsredenen lukt het haar niet meer om zich voor de bibliotheek in te zetten. Na de jaarvergadering hebben we als afscheid met haar geluncht en haar bedankt voor haar geweldige inzet in al die jaren. Hierbij het verslag van een gesprek dat ik met Mia had over haar ervaringen met de bibliotheek.

Hoe ben je bij de bibliotheek terecht gekomen?

Vanaf mijn zeventiende speelde ik al toneel in Amsterdam. Na een verhuizing naar Zoetermeer werd dit voortgezet. Toen mijn man, Dick, voor zijn werk voor de Verenigde Naties een paar jaar naar Indonesië ging verhuisde ik mee. In Indonesië werd ik meteen gevraagd of ik mee wilde doen bij het jaarfeest. Zo stond ik een paar dagen na aankomt in Bandung alweer op het toneel.
Terug in Zoetermeer besloot ik de regieopleiding te gaan doen bij de NVA.

De NCA had toen al een bibliotheek toch?

De bibliotheek was gevestigd in Amersfoort maar door bezuinigingen en bestuurlijke veranderingen hield de NCA (Nederlands Centrum voor Amateurtoneel) op met bestaan . Het gebouw werd verkocht en de bibliotheekcollectie werd, in afwachting van een nieuwe locatie,  opgeslagen in dozen, bij de Koninklijke Bibliotheek.
De gemeente Den Haag had een gebouw voor culturele doeleinden in de Anemoonstraat waar ook de toenmalige toneelgroep “Spelegast” repeteerde. Op initiatief van een aantal spelers van die groep, met o.a. Rita de Haas  werd in overleg met  het bestuur van de NVA, de bibliotheek in de Anemoonstraat, nieuw leven ingeblazen. Ik kende Rita van de regieopleiding en toen zij vrijwilligers ronselde heb ik mij aangemeld.
Per 1 januari 2012 werd door het rijk een grootscheepse bezuiniging op de subsidies van culturele instellingen ingevoerd. Dit betekende helaas voor de NVA, evenals voor vele andere culturele instellingen, het einde van haar bestaan. Ook de regionale afdelingen, de belangenbehartiging en het tijdschrift Script verdwenen, maar de bibliotheek hebben we met de vrijwilligers van toen, van de ondergang kunnen redden.

Wat zijn de veranderingen met toen en nu?

Voorheen gingen er een postzak per dag uit. Dat is in de loop der tijd veel minder geworden. Mede doordat er ook veel eigen stukken werden gemaakt en er andere bronnen beschikbaar kwamen.

Waar ben je meest trots op?

Toen we in 1997 de bibliotheek herstartten, bleven we gebruik maken van het toen bestaande bibliotheeksysteem. Dat was ooit ontwikkeld door een paar HBO-studenten als afstudeerproject.
Door het werken met dat systeem slopen er uiteraard foutjes in. Ook was er behoefte aan uitbreiding van mogelijkheden. Er was echter geen goede documentatie aanwezig en de bewuste studenten waren niet meer bereikbaar.
Op verzoek van het bestuur heeft mijn man Dick toen geprobeerd een nieuw bibliotheeksysteem te ontwikkelen. Uitgaande van een gratis systeem van het internet hebben Dick en ik samen een nieuw toneelbibliotheeksysteem gemaakt.
Functie voor functie hebben we het opgepakt, ik vertelde wat er moest gebeuren en Dick programmeerde de benodigde software. Klinkt simpel, maar dat was het natuurlijk niet. Dick, de ICT-er wilde alles volgens computerlogica hebben en dat werkte voor de bieb niet. Alles moest worden aangepast en veranderd. Veel gekibbel “dat kan zo niet” tegen “zo moet het want zo werken wij”.
We hebben er ruim een half jaar over gedaan. Dick heeft werkelijk een geweldige prestatie geleverd . Dat is voor mij nog steeds waar ik met het meeste plezier aan terugdenk.

Wat vond je het leukste om te doen?

De repertoirelijn! In de beginperiode, de periode van de NVA, was er een dramaturg in dienst. Later toen de bibliotheek zelfstandig was, moesten Rita en ik dat zelf doen. We hadden veel speel- en regie-ervaring en konden daaruit putten om samen met de vraagsteller tot een goede keuze te komen. Het zoeken draaide om de inhoud en de mogelijke bezetting van de stukken. Kijken of er rollen konden worden gedubbeld, of verandering van man/vrouw rollen mogelijk waren. Altijd een leuke puzzel. Ik raakte steeds beter in de materie thuis en kon dus ook steeds betere adviezen geven.

Wat zou je bibliotheek nu mee willen geven?

Heel veel sterkte om de bibliotheek als waardevolle bron voor het amateurtheater te kunnen behouden. Nieuwe handvaten en nieuwe invullingen zodat de bibliotheek nog jaren mee kan.