Het hoedje
geschreven door Lowie Bolleboom
Mijn levensverhaal
Daar stond ik, achter de etalageruit,
een degelijk Engels hoedje.
Ik was zo prachtig mooi geruit
en gemaakt van het beste goedje.
Ik werd betrekkelijk snel verkocht,
waan die er er al zo lang naar zocht.
Maar veel vond ik er niet aan,
om altijd op hetzelfde hoofd te staan.
Maar al gauw was ik uitgeweend,
want HOERA, ik werd uitgeleend!
En niet zomaar uitgeleend, welnee!
ik speelde in een toneelstuk mee.
Eindelijk was de uitvoering daar,
en ik zat er al echt voor klaar.
Veilig hoog, met een prachtzicht op het decor.
Zo zit je niemand in de weg, want stel je voor!
Maar waarom moest nou die lamp toch aan?
Ik had liever eerst op Eef’s hoofd gestaan!
M’n hele buikje brandde zwart.
Nee nu ben ik niet meer zo apart.
En en ik had toch zo graag meegedaan,
en tussen de spelers daar gestaan.
Straks ga ik naar de vuilnisbelt,
tussen fietsbanden en appelschillen.
Een ding is zeker: ze waren op mij gesteld.
En er was niets wat ik liever zou willen.